Nachtwake

27/06/1999 - 19:58

1999 Groot Kamp - Jupille; door Roel Vandommele

Al enkele jaren was het concept van de nachtwake bij de verkenners een beetje uitgehold.
In de plaats van de hele nacht in ploegjes van twee het vuur te bewaken en brandende te houden, bleef de volledige meute zo lang mogelijk op om dan uiteindelijk, ergens rond 3 of 4 uur, allemaal in bed te kruipen.
Weg dus de sfeer van de nachtelijke stilte op het kampterrein en de diepe gesprekken met je nachtwake partner bij het eten van geroosterde boterhammen. Er bleef van de nachtwake dus niet veel meer over dan een avondje diep doorzakken.

Leiders Dries - Dréten - Devos en Frederik - Fret'n - Mahieu wilden het oorspronkelijke concept en de typische nachtwake-sfeer terug in ere herstellen en kwamen af met een geweldig idee.

Een fietsconstructie met dynamo, werd vastgezet in het gras, gekoppeld aan een ingewikkelde electrische opstelling, iets met een relais of zo, en vervolgens gekoppeld aan een sirene.
Het systeem zat vernuftig in elkaar: zolang het wiel van de fiets in beweging bleef, en de dynamo dus stroom opwekte, gebeurde er niets.
Zodra gestopt werd met fietsen zorgde het electrisch circuit ervoor dat de sirene begon te loeien en deleiding gealarmeerd werd.

Zo zouden de verkenners dus wel verplicht zijn om de hele nacht op te blijven.
Ze waren meteen ook verplicht om de hele nacht door te fietsen ook.

De verkenners waren alvast enthousiast over het leuke concept en ook Pieze en ik, de groepsleiding, vonden het een geweldig idee.
We boden zelfs aan om de sirene bij ons te zetten zodat de druk op de verkenners om het allemaal tot een goed einde te brengen een beetje verhoogd werd.

Het systeem bleek goed te werken en de verkenners fietsten zich de nacht in.
Pieze en ik gingen slapen met de sirene naast ons bed.

Rond 3 of 4 uur werden we bruusk uit onze slaap gewekt door een geweldig geloei van de sirene.
Slaapdronken vonden we niet meteen de noodstop van het ding en pas na veel getjool in het donker van onze tent slaagden we erin om het helse lawaai dat over het stille kamterrein gierde, te stoppen.

Pieze en ik, bruusk gewekt uit onze diepste slaap, kwamen kwaad uit onze tent om de verkenners, die weer niet in staat waren om de nacht door te waken, eens goed de les te spellen.

Toen we bij het kamvuur aankwamen zaten daar twee niets vermoedende verkenners in het vuur te staren, terwijl een derde rustig aan het fietsen was.

Wat bleek? Toen één van de verkenners was gaan plassen had hij onbewust de draad van het electrisch circuit losgetrokken met zijn voet waardoor de sirene was afgegaan.

Niets aan de hand dus, maar wij schoten er, tot groot jolijt van de verkenners en hun leiding, wel onze nachtrust bij in.

1999 Groot Kamp - Jupille

Roel Vandommele