Stijn Nys had één luchtmatras, die reeds een aantal jaren lang gattig was.
Ieder jaar, na een kamp slapen op een platte luchtmatras, vergat hij, thuis bij het wegsteken van het kampeergerief, dat er een gat in zijn luchtmatras zat. Bij het inpakken het jaar erop was hij dit natuurlijk nog steeds vergeten.
Een elk jaar weerkerend ritueel tijdens de eerste dag was dus:
Stijn Nys die opnieuw vaststelt en zich herinnert dat er een gat in zijn luchtmatras zat.
Zo ook de eerste dag van het kamp van Dancevoir!
Na een paar dagen slapen op het grondzeil of op een stuk van het matje van Mathijs of de luchtmatras van Voske, vond hij op een sluikstort achter het kampterrein een oude autostoel.
Hij legde, met de draaiknop aan de zijkant van de stoel, de leuning volledig plat en improviseerde zo een bed voor de rest van het kamp.
